Międzynarodowy Dzień Osób Starszych

1 października obchodzimy Międzynarodowy Dzień Osób Starszych, 20 października obchodzimy Europejski Dzień Seniora, a 14 listopada przypada Światowy Dzień Seniora.

Międzynarodowy Dzień Osób Starszych został ustanowiony 14 grudnia 1990 roku przez Zgromadzenie Ogólne ONZ. Rezolucja 45/106 została przyjęta w następstwie innych inicjatyw ONZ na rzecz osób starszych, takich jak Międzynarodowy Wiedeński Plan Działania dotyczący Osób Starszych, przyjęty w 1982 roku przez Światowe Zgromadzenie na Temat Osób Starszych i zatwierdzony w tym samym roku przez Zgromadzenie Ogólne.

Seniorzy pełnią ważna rolę nie tylko w rodzinach, ale i w lokalnych społecznościach. Dlatego Międzynarodowy Dzień osób starszych to wyjątkowy symbol pamięci i wdzięczności kierowany do ludzi, którzy urodzili się, pamiętają urok wielu lat, to okazja do podziękowań, ale i wspólnej zabawy,  której celem jest integracja środowiska senioralnego oraz umocnienie więzi międzypokoleniowych. Dni poświęcone zagadnieniu starzenia się są okazją do intensywniejszego propagowania postulatów mających na celu poprawę sytuacji osób dojrzałych: walki z dyskryminacją, zapobiegania niepełnosprawności, zapewnienia odpowiedniej opieki zdrowotnej i równego udziału w rozwoju kulturalnym i ekonomicznym społeczeństw.

Myśląc o potrzebach osób starszych możemy zaobserwować ich zmienność. Wiele osób zastanawia się czy potrzeby seniorów ulegają zmianom? Każdy z nas w zależności od wieku, pochodzenia, kultury czy poglądów ma inne potrzeby. Tak jest z osobami starszymi. Kiedy przechodzimy na emeryturę okazuje się że nasze potrzeby się zmieniają, modyfikują są inne niż były wcześniej. To nie jest nic złego że nasze potrzeby ulegają zmianie. Mówi o tym chociażby Maslow w swojej piramidzie potrzeb. Rzeczą normalną jest zmiana poglądów przekonań i potrzeb. Z wiekiem nasze potrzeby ulegają zmianie. Priorytetem stają się nie tyle rzeczy materialne co duchowe i emocjonalne doznania. [źródło] Każdy człowiek chce czuć się potrzebny, być pełnym energii, mieć doskonałą pamięć, mnóstwo pomysłów i marzeń do realizacji. Niemal każdy pragnie dzielić się swoimi radościami i smutkami z najbliższymi- rodziną, przyjaciółmi. Każdy chciałby mieć doskonałe zdrowie fizyczne i psychiczne. Tak jest i z młodym człowiekiem, jak  i z osobą starszą. Z upływem lat nie zmieniają się potrzeby, a ich hierarchia.  Osoby starsze posiadają ogromne doświadczenie życiowe, jednakże w obecnym świecie przesyconym nowinkami technicznymi czy wszechobecną cyfryzacją i wyimaginowanymi ideałami młodości czują się osamotnieni, nie potrafią się w nim odnaleźć, a dla swoich bliskich często są lub czują się ciężarem. Zakończenie pracy zawodowej nie musi się wcale wiązać się z końcem aktywności osób starszych. Osób powyżej 60. roku życia jest w Polsce prawie 10 milionów. Nic zatem dziwnego, że ofert skierowanych głównie z myślą o seniorach przybywa. Wiele uniwersytetów podejmuje inicjatywy mające na celu aktywizację osób starszych na terenach miejskich, miejsko – wiejskich, ale i również wiejskich, gdzie często nie ma dostępu do jednostek naukowych. Powołano Uniwersytety Trzeciego Wieku. Ich założeniem jest, aby każdy miał dostęp do kształcenia, bez względu na wiek, płeć, miejsce zamieszkania czy też status społeczny. Udział w proponowanych zajęciach umożliwia podniesienie ich kwalifikacji i kompetencji, aktualizację wiedzy i przyswojenie nowych treści, które bezpośrednio dotyczą sfery życia osobistego i rozwoju kompetencji. To potwierdzenie, że człowiek uczy się przez całe życie. W Bydgoszczy można wybrać spośród 8 działających U3W. Szczegółowe dane kontaktowe  można znaleźć na stronie serwisu bydgoskiego. Jednak wiedza to nie wszystko czego poszukują seniorzy. W zabieganym świecie, gdzie bliskim często trudno jest znaleźć czas na regularne i dłuższe spotkania rodzinne, osobom starszym brakuje towarzystwa. Dlatego np. w Centrum Trzeciego Wieku im. Sue Ryder seniorzy mogą zawierać nowe znajomości, przyjaźnie i spędzać wolny czas w ciekawy sposób podczas zajęć gimnastycznych, terapii pamięci czy relaksacyjnych.

O swoich najstarszych obywatelach nie zapominają też władze miast. Obchody Dnia Osób Starszych w niektórych miejscowościach nie ograniczają się do jednego dnia. To zazwyczaj cykl różnorodnych działań i wydarzeń, które mają na celu zwrócić uwagę na zdrowie osób starszych, ich problemy i podniesienie jakości ich życia. Organizowane są różne festyny dla seniorów i ich rodzin, gdzie wszyscy mogą spędzić czas przy poczęstunku i na przytaczaniu różnych wspomnień oraz historii rodzinnych. Takie wydarzenie daje niesamowitą szansę na pokonanie bariery pokoleniowej między młodszymi a starszymi członkami rodzin, jak i całego społeczeństwa. W te dni również Uniwersytety Trzeciego Wieku organizują różne specjalne spotkania dla seniorów, na których mogą poszerzać swoją wiedzę i rozwijać się w dziedzinach, z którymi nie mieli jeszcze styczności. Seniorzy mogą uczestniczyć w przeglądach twórczości, prezentować swoje talenty kulinarne, teatralne czy literackie.

Na uwagę zasługuje fakt, że wiek nie stoi na przeszkodzie, by  starsi pobijali rekordy! Oto kilka przykładów [źródło]

1. Cliff Young - australijski farmer i lekkoatleta zwyciężył w 1983 roku ultramaraton Sydney - Melbourne (875 km). Miał wtedy 61 lat.
2. Najstarszy człowiek (Otto Thaning), który przepłynął kanał La Manche miał 73 lata i 177 dni.
3. Hamako Mori ma ponad 90 lat i jest najstarszą kobietą-graczem gier wideo. Prowadzi również popularny kanał na portalu YouTube.
4. Jeannie Reiman jest najstarszą kobietą-kierowcą rajdowym na świecie. Biorąc udział w wyścigu Powder Puff race w Kanadzie, w 2003 roku miała 90 lat i 106 dni.
5. Najstarszą gimnastyczką na świecie jest Johanna Quaas, która urodziła się w Niemczech, w 1925 roku. Jest ona stałym uczestnikiem amatorskiego konkursu Landes-Seniorenspiele, rozgrywanego w Saksonii w Niemczech. 
6. Sumiko Iwamura (a.k.a. DJ Sumirock) ma ponad 83 lata i posiada obecnie tytuł Guinness World Records dla najstarszego profesjonalnego DJ-a klubowego.

Wiek, zakończenie pracy zawodowej, a tym samym przejście na  rentę czy emeryturę powoduje u starszych osób lęk przed ich obecną rzeczywistością finansową przy wciąż zmieniających się warunkach gospodarczych. Dlatego państwo jak i samorządy oferują osobom starszym programy finansowo-ekonomiczne. W naszym mieście z inicjatywy prezydenta Rafała Bruskiego, Bydgoskiej Rady Seniorów oraz grupy radnych Miasta Bydgoszczy powstał projekt „Bydgoska Karta Seniora 60+” umożliwiająca uzyskanie zniżek w wielu instytucjach i firmach zlokalizowanych na terenie miasta, a nawet całego kraju. Jest realizowany w wielu obszarach, m.in. w zakresie edukacji, kultury, sportu, rekreacji, zdrowia i rehabilitacji oraz wielu innych, które znajdą się w ofercie Partnerów Programu. Wiele firm, marketów czy instytucji także proponuje rozmaite profity dla seniorów, które umożliwiają im skorzystanie z atrakcyjnych ofert rozwoju kulturalnego czy ochrony zdrowia, a propozycje zajęć ruchowych pozwalają na utrzymanie dobrej kondycji.